اختراع حاضر مربوط به فرآيندي با عمليات‌پذيري بالا براي توليد گريدهاي مختلف هموپليمر وكوپليمر پلي‌پروپيلن در فاز توده با استفاده از راكتورهاي حلقوي مي‌باشد؛ فرآيند ارائه شده بر خلاف فرآيندهاي رايج، مشكلات گرفتگي مسيرهاي ارتباطي بين راكتورهاي پليمريزاسيون، دشواري در كنترل شرايط راكتورهاي پليمريزاسيون جهت دستيابي به گريدهاي پلي‌پروپيلن با مقادير شاخص جريان مذاب متفاوت در راكتورهاي اول و دوم، عدم امكان استفاده‌ي مجزا از هر يك از راكتورهاي حلقوي پليمريزاسيون، تشكيل پوسته‌هاي پليمري بر جداره‌ي داخلي خط تبخير، حمل ذرات ريز و متعاقباً گرفتگي فيلترهاي پايين‌ دست خشك‌كن در كاتاليست‌هاي متفاوت باتوزيع اندازه‌ي ذرات مختلف پليمر و عدم امكان كنترل دقيق غلظت پليمر در دوغاب مونومر مايع+پليمر درون راكتورهاي حلقوي پليمريزاسيون را نداشته و توانايي توليد پودر پلي‌پروپيلن با مورفولوژي و اندازه ذرات مختلف را دارد.

اختراع حاضر به روش ساخت كاتاليست پنتوكسيد واناديم براي تبديل دي اكسيد گوگرد به تري اكسيد گوگرد اختصاص دارد. اين كاتاليست در واحدهاي سنتز اسيد سولفوريك كاربرد دارد ضمن آنكه با اندكي تغييرات به كاتاليست توليد انيدريد فتاليك قابل تبديل است توليد كاتاليست واحد اسيد سولفوريك جهت تبديل SO2به SO3 با پايداري حرارتي بالاتر (هرگاه حجم حفره افزايش يابد پايداري حرارتي به تناسب آن به دليل عدم تشكيل نقاط داغ افزايش مي‌يابد كه در اين اختراع حجم حفرات از 45/0 به 55/0 ميلي ليتر بر گرم افزايش يافته است) ضريب جذب سطحي بيشتر (افزايش جذب SO2 براساس حضور مقادير بالاتر فلز قليايي و قليايي خاكي در كاتاليست و قلياييت بيشتر سطح مطرح است) و قيمت ارزان تر (درحدود 10%) هدف اصلي اين پتنت است. به اين منظور از تركيب واناديم پنتوكسيد، پايه كاتاليست و ارتقا‌دهنده هاي ساختاري و الكتروني جهت تقويت مقاومت دمايي و سهولت انتقال الكترون به آن افزوده شده است.

يكي از مشكلات عديده دنياي امروزه ما آلودگي محيط زيست مي باشد كه به تبع آن صنايع مختلف سعي در يافتن روش هايي دارند كه ضايعات كمتري ايجاد كرده و يا به نحوي از ضايعات ايجاد شده استفاده نمايند. يكي از اين صنايع صنعت نساجي مي باشد كه ضايعات آن به دو دسته تقسيم مي شود: ضايعات حين تليد محصولات و ضايعات پس از مصرف محصولات. هر قدمي در مسير كاهش اين ضايعات و استفاده بهينه از آن ها موجب تحولي عظيم در صنعت نساجي كشور مي گردد. از مهمترين ضايعات صنعت نساجي ضايعات سلولزي مي باشد. در اين طرح پژوهشي از الياف سلولزي ضايعاتي مانند پنبه براي توليد نانوذرات سلولزي استفاده شد. ابتدا الياف ضايعاتي تحت عمليات شستشو قرار گرفتند و پس از خشك شدن، خرد شدند. سپس الياف تحت عمليات هيدروليز آنزيمي قرار گرفتند. در نهايت بعد از 7 روز هيدروليز، از التراسونيك براي افزايش راندمان نانوذرات حاصله استفاده شد. بدين ترتيب يا استفاده از يك روش دوستدار محيط زيست، نانوذرات سلولزي كروي شكل تهيه شدند و ويژگي هاي آن ها مورد بررسي قرار گرفت. با توجه به ويژگي هاي مطلوب اين نانوذرات زمينه هاي كاربردي فراواني براي آن ها وجود دارد كه از آن جمله مي توان به نانو كامپوزيتها، داربست هاي مهندسي بافت، فيلترها و ... اشاره نمود.

پلي يورتانها خانواده جالبي از پليمرها هستند كه در بسياري از كاربردها مثل بيومديكال، پوشش دهي، چسبها، كامپوزيتها و ... استفاده شده اند و روز به روز گسترش بيشتري مي يابند. معمولا براي بهبود خواص پليمرها از فيلرها و نانوفيلرها استفاده مي شود. امروزه به دليل مسائل زيست محيطي محققان ترجيح مي دهند از نانوفيلرهاي طبيعي استفاده كنند. يكي از اين نانو فيلرها كه در سال هاي اخير بسيار مورد توجه قرار گرفته، نانو ذرات سلولزي مي باشند. در اين طرح پژوهشي براي بهبود خواص پلي يورتان از نانوذرات سلولزي به عنوان فيلر استفاده شده است. ابتدا نانوذرات در يكي از اجزا سازنده پلي يورتان (پلي ال) ديسپرس شدند و سپس با افزودن ساير اجزا (دي ايزوسيانات و زنجير افزاينده)، نانو كامپوزيت پلي يورتان - سلولز با روش پليمريزاسيون درجا تهيه گرديد. استفاده از اين نانوذرات منجر به توليد ماده اي شد كه علاوه بر دارا بودن خواص مطلوب پلي يورتان، داراي خواص مكانيكي بالايي نيز مي باشد. نكته قابل توجه اينكه از يك منبع ضايعاتي براي تقويت اين پليمر استفاده شده است كه از نظر اقتصادي و زيست محيطي بسيار مطلوب مي باشد. همچنين نانو كامپوزيت با يك روش دوستدار محيط زيست تهيه شد كه در خور توجه مي باشد.